بزرگترین ترس من وقتی برای اولین بار افزایش وزن را تجربه کردم، فوبیای چربی در شبکه های اجتماعی بود. من 10 سال است که محتوا تولید می کنم و دهه بیست و پرتلاطم خود را پشت سر گذاشته ام. 8 سال رابطه بد، ، یک مسیر شغلی سنتی برای شروع به تنهایی در یک صنعت جدید، دو بار جابجایی کشورها، مبارزه با PCOD، اندومتریوز و افسردگی، در نهایت طلاق، البته، بدن من در طول 10 سال تغییر کرده است!
من با کامنت های چاق هراس و شرم آور بیگانه نیستم. فوبیای چربی یک ترس غیرمنطقی از چاق بودن یا بودن در کنار افراد چاق است. شرمساری چاق، مشاهده و قضاوت شخصی از طریق کلیشه‌های تنبل، پرخور یا بی‌توجهی به سلامتی است.
این مضر است زیرا –
☝🏼شما از رژیم غذایی یا سبک زندگی من خبر ندارید
☝🏼نمیدونی با چه شرایط سلامتی درگیرم
☝🏼شما نمی د،د که چه آسیب های روحی و عاطفی یا شرایطی ممکن است داشته باشم
این روزها، مسئله بزرگتر و خسته کننده تر، ترولینگ نگر، است (ممنون @thes،dle@rajvieee برای معرفی این اصطلاح! صحبت در مورد BMI، بیماری های مرتبط با چاقی و غیره. غیر ضروری!
ما باید از فرضیه سازی در مورد سلامتی افراد صرفاً با نگاه ، به آنها دست برداریم. معیار سطح سلامت و تن، اندام یک نفر این نیست که چه اندازه لباس می پوشد. آن را از من نگیرید، آن را از متخصصان بگیرید (ممنون @rujuta.diwekar برای باز ، چشمانم به این یکی!). ما باید به ،وان یک جامعه و جامعه بهتر عمل کنیم تا از شرم ، چربی و چربی هراسی و پذیرش تنوع بدن جلوگیری کنیم.
و این انگیزه من برای انجام ع،های بیشتر با تمام بدن/پوشش بر روی پلت فرمم است. نمایندگی برای ،ن بزرگتر، برای ،ن با انحنای بیشتر، برای ،ن با شکم نرم، بازوهای تکان دهنده و ران های فرورفته. به آنها نشان دهید که ممکن است خودتان را دوست داشته باشید، خود را بپذیرید و همچنان تغییرات مثبتی برای خود ایجاد کنید، نه با انگیزه چربی هراسی، بلکه مهرب، و عشق به بدنتان!
من می خواهم به شما کمک کنم تا در مورد بدن خود احساس بهتری داشته باشید. چون کاش 10 سال پیش همه چیزهایی را که الان می دانم می دانستم. با به اشتراک گذاشتن این پست و به اشتراک گذاشتن داستان های خود با من در نظرات زیر به من در این ماموریت کمک کنید ❤️
منبع: https://www.c،lista.com/post/،p،bia-and-،-shaming-on-social-medi،